Sen son düzlükte, ben halâ baştayım,
soğuk gecelerde bile yanındayım.
İçimde yanan sabahların,
içimde sönen akşamların,
dinmedi ağrısı farkındayım.

Kırdığın kalbimden,
yere dökülen o camlar.
Anla artık bir gün,
gözyaşı olarak, ellerine damlar.

Bıktıysan git artık benden,
kalmadı bir anlamı.
Bütün her şeyi yitirdim,
ama halâ olmadı.
Geride kendini unutma giderken,
yokluğun bile kalmasın.